Wszyscy mamy potrzebę przynależności do grupy, a bycie zauważonym taką przynależność potwierdza. Tym zdaniem chcę Cię zachęcić do refleksji.

Na początek pomyśl o jakiejś grupie, której członkiem jesteś. Następnie przeczytaj pytania, które dotyczą otrzymywania uwagi w danym zespole. Pomyśl i pobądź chwilę z tym, co do Ciebie przychodzi.

• Jakim sytuacjom dajesz najwięcej swojej uwagi?
• Dlaczego akurat te sytuacje przyciągają Twoją uwagę?
• Jakimi słowami to podkreślasz?
• Jak Twój rozmówca rozpozna, że otrzymał uwagę?
• Czy są sytuacje, które możesz zignorować?
• Co wtedy by się stało?
• Co możesz wówczas zyskać?
• Co możesz wtedy stracić?

Dawanie uwagi jest nawykiem. Można tym procesem świadomie zarządzać, o ile zdajemy sobie z niego sprawę. Właśnie dlatego pojawiły się powyższe pytania.

Na początku mojej pracy w szkole niewłaściwie zarządzałam swoją uwagą, co przynosiło mi ogromne straty. Dziś jest to mój zasób, który służy budowaniu relacji i uzyskiwaniu efektywności podczas wspólnej pracy.

Jak? Już wyjaśniam.

Kiedyś moją uwagę przyciągały takie uczniowskie zachowania, które powszechnie uznane są za „niegrzeczne”, np. rozmawianie podczas lekcji nie na temat, spóźnianie się itp. Omawiałam takie sytuacje, dokonywałam analiz na forum klasy. Osoby, których to dotyczyło, otrzymywały ode mnie komunikat: „Kiedy to robisz, jesteś widziany, widziana”. Co – zatem – dostawałam? Jeszcze więcej rozmów, spóźnień itp.

Kiedy odkryłam ten mechanizm, postanowiłam odwrócić swoje działania i przekierować uwagę na to, co sprzyja naszemu zespołowi. Tak zrobiłam. Co wtedy do mnie wróciło? Wysokiej jakości teksty pisane przez moich uczniów, wartościowe dyskusje, punktualność, zaangażowanie, kreatywność, współpraca…

Ponownie pomyśl o swoim zespole. Wróć do pytań, które zadałam. Jaka teraz refleksja do Ciebie przychodzi? Czy możesz zgodzić się z wnioskiem, że to, czemu dajesz swoją uwagę, zwiększa się? Jeśli tak, to wiesz także, że tylko Ty decydujesz o tym, w którą stronę kierujesz swoją uwagę i czego dostajesz najwięcej.