Dzieci z utęsknieniem wyczekują zakończenia roku szkolnego. Dlaczego? Jak mówi mój syn: „Już nie trzeba się uczyć!”.

Twoje dziecko w wakacje się uczy

Cóż, nie mogę się z tym zgodzić. Wakacje to czas równie intensywnej nauki, jednak zupełnie innego rodzaju. Jak spakować walizkę, aby wszystko się w niej zmieściło? O której wyjechać z domu, by zdążyć na lotnisko? Co zabrać w góry a co nad morze? Jakie pamiątki przywieźć? Jak zarządzać swoimi pieniędzmi na koloniach? Aby móc odpowiedzieć na te pytania, potrzebna jest wiedza, ale nie taka w teorii, lecz taka, którą zdobywamy przez doświadczenie.

Dlaczego dzieci nie traktują takich umiejętności i wiedzy jako nauki? Ponieważ przychodzi im to w łatwy, naturalny i lekki sposób, a nauka – typowo szkolna – kojarzy się z trudem i wysiłkiem. Skąd ten wysiłek? Stąd, że w szkole – najczęściej – dostajemy wszystko w teorii i oczekuje się od nas, że przedstawione fakty przyjmiemy za pewnik. A to nie leży w naturze dzieci, które są dociekliwe i – poprzez pytania – kwestionują sensowność lub słuszność przedstawianych założeń.

Jak możemy „odczarować” negatywne podejście dzieci do nauki?

Najpierw zastanówmy się, czy sami doceniamy naukę, jaka płynie z codziennych doświadczeń. Czy mówimy dzieciom, że uczymy się korzystania z nowej aplikacji lub załatwiania jakiejś sprawy w urzędzie? Czy poprzez swoje doświadczenia pokazujemy dzieciom, że uczenie się to proces, który odbywa się także poza murami szkoły? Czy mówimy o tym, że nasze uczenie się jest drogą do rozwoju i dzięki temu stajemy się jeszcze lepszą wersją siebie? Czy doceniamy wartość uczenia się?

Zaczęły się wakacje, czyli czas nowych doświadczeń, z których płynie nowa nauka. Wykorzystajmy (my – rodzice) ten czas dobrze, aby nasze dzieci, dostrzegły to, jak wiele się nauczyły i jakie to było dla nich przyjemne. Bo taka właśnie powinna być nauka.